دلتنگی

من سالهاست بر سر این دوراهی زمینگیرم

جوان بودم که انقلاب شد

بماند که چه ها کردم

تا بعد از جنگ ، مشکلی نداشتم و شاید چند سالی بعد از آن

اما ....

چه آرزوهایی که بر باد رفت

چه باورهایی که به فنا رفت

چه عمرهایی که بیهوده گذشت

چه یارانی که غریبانه و خوش باورانه پر کشیدند

چه افسوسها که بر دل ماند

و من ....

همچنان زمینگیرم

و سکوت ........

دلتنگی...

همه دلخوشی آدمها ، خانواده است ،

فامیل است

همسایه و همشهری و هموطن ،

برای زندگی ، معاشرت ، گفتن و شنیدن و خندیدن

برای همنفسی

اما ....

با غمشان ، با دردشان ، با داغشان ، با ......

چکنیم

دلتنگی...

من همیشه اعتقاد داشتم هر آدمی در مورد دو موضوع باید مطالعه عمیق داشته باشد ، تاریخ و نجوم به نظرم مطالعه در این دو حوزه برای هر کسی کفایت می کند حتی اگر هیچ چیز دیگری نداند تاریخ ، برای خود شناسی و نجوم برای خداشناسی وقتی نخواندیم و ندانستیم ، اوضاعمان همین است که می بینیم وقتی سرنوشت گذشتگان عبرت ما نشد ،ما می شویم عبرت آیندگان نخواندیم ، نفهمیدیم ، ندانستیم و امروزمان حسرتی ست بینهایت دردناک و بدهکاریم به بچه هایمان دلتنگی...ادامه مطلب

شاید کسی فکر کند که چه شدم ؟ کجا رفتم ؟

چرا چیزی نمی گویم ؟ نمی نویسم ؟

چه بگویم ......

هر که آمد ، خنجری کشید

زخمی زد

و .... رفت

و من با او مشکلی ندارم

با خودم مشکل دارم

با دلم

دلم

دلتنگی...

من با خودم مشکل دارم

به گمانم درمان همه مشکلات ، سکوت است

سکوت کردم

داغ هایی بر دل دارم که جبرانش نیست ، درمانش نیست

عزیزانی که از دست دادم ، یا از دستم رفتند

مردگانم یا زندگانم

چه فرقی می کند وقتی کنارم نیستند ؟!

خدا میداند

چه داغ هایی بر دل دارم و چه زخم هایی

دلتنگی...

برای کسی که تکلیف فردایش روشن است ،

به تجربه امروز

چه میتواند داشته باشد ،

جز حسرت دیروز ؟

قصه های دیروز ، آدمهای دیروز ، باورهای دیروز

حیف

حیف از دیروز

دلتنگی...

دستانم لرزان است اشكهايم جارى دوست دارم همه دعا كنند براى سلامتى پدرم او امشب در اطاق عمل است و خدا ... نگاهش را از او دريغ نكند دلتنگی...

غروب جمعه دلتنگى مدام با شروع سال : پدرم در بيمارستان بسترى ست يك پايش را قطع كرده اند كرونا هم دارد چه خداى مهربانى اينهمه لطف !!! دلتنگی...

پدرم از دستم رفت

مظلوم

غريب

دردمند

چكنم با بغض و آه و حسرتهايم

آخرين بار كه دستش را گرفتم

دو دستى دستم را فشرد 

و نگاهش 

نگاهش

نگاهش

خدايا چه كردى ؟!!!

دلتنگی...

او هم رفت ، در اين غربت بى فرهنگى ، بى هنرى .... صدايمان هم رفت ، فريادمان خاموش شد افسوس افسوس دلتنگی...